Over Sam

Na acht maanden Middelheim ziekenhuis in Antwerpen, zit ik sinds mei '10 voor een periode van opnieuw acht maanden in het UZ Gent.

Augustus 2010 : Een dagje bij Sam.

Nadat ik op bed gewassen en gemobiliseerd ben, ga ik ontbijten in de refter. Daarna naar de Fysiotherapie. 2 uur aan de toestellen en in 'de kooi' om de enkele bruikbare armspieren die ik nog bezit te trainen en ze operatie-klaar te maken. De Fysio-zaal van het UZ Gent is ruim 10 keer zo groot als die in het Middelheimziekenhuis. Deze opblaasbare spalken houden mijn armen gestrekt. Jammer genoeg kan ik mijn armen niet meer zelf gestrekt houden, want ik heb geen triceps meer… Door de touwen in de kooi telkens te verhangen en er steeds een aangepast gewicht(je) aan te hangen, kan ik verschillende spieren trainen (biceps, schouders,… ). Het is hard werken, maar ik ga ervoor! Ik ben onder andere naar het UZ Gent gekomen om mijn polsen te laten opereren. Helaas zijn de zenuwbanen die naar mijn linkerarm lopen te zeer beschadigd, waardoor mijn linker pols alleen kan worden vastgezet, zodat ik geen spalk meer zal moeten dragen. Jammer genoeg krijgt hij door deze operatie geen enkele functie terug. Maar… de Brachioradialis van mijn rechterarm is bijna sterk genoeg. Die spier zal operationeel worden verlegd. Hierdoor zal ik rechts een pols-functie krijgen. Geen hand- of vinger-functie maar iets is beter dan niets, toch!?

Gezellig in de refter. Genieten van de "lekkere" maaltijden… In het UZ Gent hebben ze handige trucjes om bijvoorbeeld mijn bestek vast te houden. Ik gebruik nu 'bandjes' en hiermee kan ik gemakkelijk mijn bestek verwisselen (vork, lepel).
Er zijn ook handige drinkbekerhouders waardoor ik tijdens het eten minder hulp nodig heb. Ik ben telkens weer onder de indruk van de eenvoud van deze hulpmiddelen. Geen fancy design, maar simpel en heel doeltreffend. En ondertussen blijf ik natuurlijk oefenen om mijn beker zelf vast te kunnen houden. 's Middags naar de Ergotherapie. Hard werken in een gezellige sfeer. Eerst tanden poetsen, daarna begint het echte werk. Maar hard werken kan ook leuk zijn. Met de Eye Toy van Play Station2, koppel ik het nuttige aan het aangename (bellen stukslaan en pingpongen). Met de plafondlift van stoel wisselen. (Ik zal thuis, in mijn eigen kamer, ook zo'n liftje nodig hebben om bijvoorbeeld van mijn stoel in bed te gaan en omgekeerd). En dan… rolstoeltraining…
Een manuele rolstoel is voor het dagelijkse leven helaas niet haalbaar… Maar het is wel een heel goede training voor mijn armen. Allez Roulez (tegen 1 km/u). Even pauzeren. De sfeer is altijd relaxed bij Ergo. Spalken weer aan en afwisselend met mijn linker- en rechterarm zware loden bolletjes verplaatsen. En terwijl nog nadenken ook… Zo heb ik het graag. Computertijd... Het is ongelooflijk hoeveel hulpmiddelen er bestaan. Hier kan ik er een heleboel uitproberen. Ik moet wel goed kiezen, want ze zijn stuk voor stuk erg duur… De Headmouse werkt voor mij het beste, maar daar kan ik niet alles mee. Ik ben op zoek naar hulpmiddelen die ik met de Headmouse kan combineren. Ook programma's met spraakherkenning zijn heel bruikbaar.
En dit is weer zo'n typisch handig spalkje waarmee ik een gewoon toetsenbord kan bedienen. Een trackball-muis werkt ook, maar het is nog moeilijk in te schatten wat ik volgend schooljaar nodig zal hebben als ik weer ga studeren. Want dat ik niet bij de pakken ga blijven zitten, staat vast. Ik wil, ondanks mijn beperkingen, vooruit! Tussen haakjes: ik ben nog steeds op zoek naar de juiste combinatie hulpmiddelen om lekker te kunnen gamen… Een joystick die je kan bedienen zonder vingers… Tips steeds welkom! En… ik gebruik hier een special pennen-spalkje waarmee ik kan schrijven en zelfs tekenen. Dit hou ik natuurlijk geen uren vol, en de snelheid is ook beperkt, maar toch… Ook in de keuken oefenen we met allerlei praktisch gereedschap. Planken met nagels, speciaal gevormde messen, vorken en lepels, in de hoogte verstelbare aanrechten en keukentafels… Inspirerend. Mijn kamer! Even rust… En dan: bezoek!


> Verbouwingen